KURAN'A GÖRE BİZE KİM ŞEFAAT EDECEK?

Şefaat konusunda Kuran hükümleri birbirini tutmaz bakınız:

Ve hiç kimsenin, hiç kimse adına bir şey ödemeyeceği, hiç kimsenin şefaatinin kabul edilmeyeceği, hiç kimseden bir fidye alınmayacağı ve yardım görülmeyeceği bir günden sakının. (BAKARA SURESİ / 48)

Allah; gökleri, yeri ve ikisi arasında olanları altı günde yarattı, sonra arşa istiva etti. Sizin O'nun dışında bir yardımcınız ve şefaatçiniz yoktur. Yine de öğüt alıp-düşünmeyecek misiniz? (SECDE SURESİ / 4)

Şimdi yukarıdaki iki ayette şefaat edenin yalnız Allah Allah olacağı başka şefaat eden olmayacağı vurgulanmış. Peki şimdi aşağıdaki ayetlere bir bakalım:

Artık, şefaat edenlerin şefaati onlara bir yarar sağlamaz. (MÜDDESSİR SURESİ / 48)

O gün, Rahman (olan Allah)'ın kendisine izin verdiği ve sözünden hoşnut olduğu kimseden başkasının şefaati bir yarar sağlamaz. (TAHA SURESİ / 109)

O'nun katında izin verdiğinin dışında (hiç kimsenin) şefaati yarar sağlamaz. En sonunda kalplerinden korku giderilince (birbirlerine:) "Rabbiniz ne buyurdu?" derler, "Hak olanı" derler. O, çok yücedir, çok büyüktür. (SEBE' SURESİ / 23)

Oysa bu surelerde Allah başkalarına şefaat için ruhsat vermiş ve onların şefaatini kabul ediyor. İyi de hani kimse kimse için şefaat edemezdi? Hani Allah'tan başka şefaat edecek yoktu?